Tuinman Kees aan het woord over de therapeuticumtuin

De koekoeksbloem die waar die ook staat altijd op zijn plek is door de prachtige fragiele

bloemzetting op verschillende hoogten, ze oogt nooit overdreven.

De korenbloem, helemaal in zijn eentje tussen de woekeraars met zijn bloem als een

donkerblauw insect.

De rodo, wellicht misplaatst als struik maar bloeiend met zijn rose paarse toeters zo

kloppend met de koekoeksbloem.

De wijnruit, een massief groen huis met doffe gele trosjes bloemen.

De papaver, als de spreekwoordelijke kers op de taart, neerhangend door het veelvuldig

bezoek van de zware hommels.

De rosa rugosa, vol met knoppen en hier en daar een witte bloem.

De geraniums, net zo op haar plek als de koekoeksbloem maar meer dan de koekoek een

geheel.

De gewone valeriaan, een van mijn lievelingen door zijn bijna majesteitelijke verticaliteit en

zware odeur, bijna net zo bedwelmend als de vlier die mij de tuin in lokte net als de bijen

en de hommels.

De gele schijnpapaver, net als de rode maar dan een gele kers op de taart.

Het vingerhoedskruid, net begonnen met zijn lokkende bloei, telkens als ik die plant zie wil

ik een bij zijn.

De vrouwenmantel de bodem bedekkend met zachtgeel groene bloemen.

De grote smeerwortel met zijn bloemen hangend in trosjes; “kom maar bijtjes, kom maar”.

De valse valeriaan of spoorplant, nu nog bescheiden aanwezig maar ze wil en kan overal

groeien en zich verspreiden als een railwegennetwerk.

Het hartgespan dat altijd prikkelig, prikkelend oogt, dat moet dan ook haast haar functie

zijn.

Mee genieten en ontdekkingen doen? Kom erbij. De tuin kan nog meer handige vingers

gebruiken.